Sunday, January 14, 2007

โลกร้อน ขยะล้น

เนื่องจากได้อ่านหนังสือ การพัฒนาที่ยั่งยืน


ของท่านป.ปยุตโต ก็ทำให้คิดถึงสภาพการ


บริโภคอย่างบั่นทอนของคนในยุคปัจจุบัน


ปัญหาที่มาแรงและเป็นรากเง้าของปัญหาทั้งหมด


นั้นคือสำนึกของมนุษย์อย่างเราๆนั่นเอง


ปัญหาที่จะมาคุยวันนี้ คือเรื่อง





-ก๊าซเรือนกระจก( The Greenhouse Effect )



และ



-ขยะล้น






เรื่องแรก ปรากฎการเรือนกระจกเกิดจากก๊าซดังต่อไปนี้




1.Water vapour (H2O)
2.Carbon dioxide (CO2)
3.Methane (CH4)
4.Nitrous oxide (N2O)
5.Tropospheric ozone (O3)





ก๊าซมีเทน กับ ไนตรัสออกไซด์ มาจาก(เสปรย์ฉีด/อุปกรณ์ทำความเย็น


ในโรงงานอุตสาหกรรม


แต่ก๊าซตัวฉกาดและมีผลกระทบที่สุดคือ พี่คาร์บอนได(co2)


นับตั้งแต่มีโรงงานอุตสาหกรรมผุดขึ้นมาอย่างยั๊บยั่งไม่ได้


พี่คาร์บอนได ก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว


ดั่งภาพ


การเปลี่ยนแปลงที่ซับซ้อนและไม่สามารถคาดคะเนได้



อาจจะทำให้เป็นการ "พัง" ระบนิเวศของธรรมชาติได้



ดั่งเช่นที่เราเห็นในทุกวันนี้คือ-ภาวะโลกร้อน



-ภัยธรรมชาติ



-ระดับน้ำทะเลสูงขึ้น



-การทำลายโอโซน



(เนื่องจาการใช้ทรัพยากรธรรมชาติมาก)ก่อให้เกิดมะเร็งผิวหนัง





เรื่องที่สอง ขยะล้น
















เห็นพลาสติกแล้วคิดถึง ใบตอง/ใบบัว จัง




ทั้ง หอม และย่อยง่าย สีก็สวย

ขอเอาเรื่องน่าอายของประเทศอเมริกามาเล่า



(จากหนังสือของท่านปยุตโต)เมื่อปีพศ.2530(1987)(ยังไม่ทันเกิด)



เรือขนขยะลำหนึ่งชื่อ Mobro ออกจากเกาะ long island จากนิวยอร์ก



วิ่งเที่ยวหาที่ทิ้งขยะประมาณเกือบ 10000 กิโลเมตร กว่าจะหาที่ทิ้งได้



เป็นครั้งแรกที่อเมริกาเริ่มตื่นตัวเรื่องขยะบัดนี้ ขยะร้ายแรงถึงขนาดนี้แล้ว



และก็ไม่สิ้นสุดแค่นั้น ต่อมาในปี2531(1988เกิดพอดี)เรืออีกลำนึงชื่อ Pelicano



บรรทุกขี้เถ้ามีพิษจากเมือง ฟิลาเดลเฟีย(philadelphia)ในประเทศอเมริกา



ไปหาที่ทิ้งขยะน้ำหนักรวม 13 ล้านกิโลกรัมในประเทศต่างๆแต่ไม่มีใครรับ



หาอยู่2ปีจึงกลับมาทิ้งประเทศของตัว



เวลานี้ปัญหาขยะรุนแรงมากอเริกาจึงไปทำสัญญากับหมู่เกาะมาร์แชลล์(Mashall)



ในมหาสมุทรแปซิฟิค เพื่อให้เป็นที่ทิ้งขยะหมู่เกาะแห่งนี้ยากจนก็รับเงิน



แถมองค์กรณณ์กรีนพีช(green peace)ยังเปิดเผยอีกว่า



อเมริกายังได้ไปทำสัญญาตกลงกับจีนเพื่อให้จีนเอาขยะไปทิ้ง



จีนก็ตกลงแต่ะจีนเอาไปทิ้งที่ธิเบตซึ่งอยู่ใต้อนานิคมของจีน



พอกรีนพีชเปิดเผยเรื่องนี้ออกมาอเมริกาก็ถอยไม่กล้าเอาไปทิ้ง



(เห็นใจทิเบตจัง..ถูกจีนซ้ำเติมหลายครั้งหลายหน)



และทั้งหมดนี้ก็เป็นผลมาจากการบริโภคมากเกินไปทั้งสิ้น



มากเกินจนต้องผลิต ผลิต ผลิต ...



ชักเหนื่อยแล้วซิกับคำว่า บริโภคเกิน.



ถ้าทุกคน turning to anothers.



เอาใจเขามาใส่ใจเรา อยู่ด้วยความรัก และเมตตากัน



โลกเราก็คงจะดีกว่านี้ แน่ๆ



1 comment:

emmosea said...

เราได้มีการทำงานร่วมกันของผู้บริโภคและภาคอุตสาหกรรมเพื่อให้โลกเป็นสถานที่ ที่ดีกว่า
Plastics Thailand